Van Coyhaique naar Santiago

Dag allemaal,
Vorige keer waren we in Coyhaique beland, naar onze mening een stad die toch wel de warmte van het noorden mist. Wel hebben we er gelogeerd in een hospedaje waar de eigenares ons in de watten heeft gelegd.
Dinsdag 12 februari vertrekken we per fiets, in de regen, naar Puerto Aisen. Dit ligt aan een van de fjorden die hier diep het binnenland doordringen.Ondanks de regen en de laaghangende wolken is dit toch een mooie trip door prachtig groene vallei waar de rio Simpson doorkronkelt en bovendien, een mooi verharde weg.
Dicht bij P. Aisen krijgen we tussen de wolken door prachtige uitzichten op hoge besneeuwde bergen.
Puerto Aisen is een van de eerste nederzettingen in het zuiden (einde 19de eeuw). Dit komt omdat dergelijke plaatsen met de boot via de fjorden enigzins gemakkelijk bereikbaar waren. Via het land was er toen nog geen doorkomen aan.
Omdat de boot pas vrijdag vertrekt blijven we enkele dagen in P. Aisen hangen. We ontdekken hier het echte weer, dagenlange regenbuien (er valt ca 2,5m per jaar).
Het stadje geeft, zoals de meeste kleine plaatsen hier, een echte pioniersuitzicht. Eenvoudige veelkleurige huizen,meestal met een houten skelet. Vanbuiten afgewerkt met een dunne staalplaat of hout of plastiek, vanbinnen afgeslagen met dunne platen of hout. Verwarmen doet men bijna uitsluitend met hout. Toch vragen we ons af hoe dit s’winters warm te krijgen is. Chacabuco, de haven van P. Aisen is ook een drukke vissershaven, vooral de verhandeling van zalm van de vele kweekerijen in het fjord.
Vrijdagavond vertrekken we met de ferry voor een tocht van 24 u naar ¨Puerto Montt, ruim 600km naar het noorden. We varen eerst door een groot fjord. De bergen rijzen uit het water en zijn volledig bedekt met regenwoud. De zalmkweekerijen zijn enkel per boot bereikbaar. Daarna varen we door de zeestraat Moraleda.
Slechts een tweetal vissersdorpen zien we op de ganse trip, de rest zijn groene bergen en ontelbare kleine eilandjes.
Toch zijn we blij dat de tocht achter de rug is. Op zo’n grote boot zit je toch niet echt midden in de natuur en de bewegingsvrijheid is beperkt. Geef ons maar de fiets.
De aankomst is wel mooi, we krijgen een prachtige zonsopgang op zee, een mooi zicht op Puerto Montt met op de achtergrond enkele mooie witte vulkanen.
Na een dagje de stad verkennen besluiten we nog een viertal dagen te fietsen op het vlakbij gelegen eiland Chiloé. Dit eiland wordt omschreven als een mooi fietseiland. Het is wel mooi maar het fietsen is toch zwaarder dan verwacht. Het gaat voortdurend op en neer met soms venijnig stijle hellingen.
Er zijn vele weilanden met vee, maar vooral viskweek en verwerking is de belangrijkste activiteit. Langs de kust zijn er veel zalmkweekerijen. Er is een voortdurend transport van vis en in fabrieken wordt de vis verwerkt en/of gerookt. Er hangt steeds een visgeur in de lucht.
Het eiland is erg toeristisch. Er zijn ook enkele mooi havenstadjes (Ancud en Castro), met gezellige vissershaventjes en met prachtige uitzichten over de kusten. Ook is het eiland bekend om zijn vele pitoreske houten kerkjes uit de koloniale tijd. Bij de terugkeer het de ferry krijgen we enkele zeeleeuwen en dolfijnen te zien.
Vanuit Puerto Montt vertreken we dan met de bus naar Santiago, ruim 1000km naar het noorden. In het begin is er vooral veeteelt, akkerbouw en bosbouw. In de buurt van Santiago liggen de vele wijngaarden en is er veel fruitteelt.
In Santiago, waar het lekker 30° warm is, zijn we een vijftal dagen toerist om de stad te verkennen en een uitstap naar Val Paradiso te maken.
Santiago is een aangename stad, met een ruim stratenprofiel, met veel groen en mooie plaza’s met veel animatie.
Wel heeft het minder oude gebouwen en kerken die men in vele oude Europese steden vind.
Het muzeum voor precolumbiaanse kunst is wel een aanrader.
Vrijdag 29 februari trekken we naar de luchthaven, pakken onze fietsen in en stappen op het vliegtuig. Via Madrid en Amsterdam zijn we zaterdagavond terug thuis.
De harde koude wind schrikt ons af, maar het weerzien met de familie maakt alles goed.
Vier maanden fietsen, rondtrekken met auto bus of boot, plantrekken, soms afzien en veel genieten is afgelopen. Het was de moeite waard.
De groeten van Agnes en Gilbert
Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie