Van Grens Bolivie naar Salta

Dag Allemaal,

Wij zitten nu gezond en wel in Salta, bij een temperatuur van ca 35gr.

Om terug aan te sluiten bij vorig verhaal, wij zijn vlot met de bus tot Quiaca, een grensstadje, gereden. Kwestie van hetzelfde traject geen 2 keer met de fiets te doen.

Wij zijn zelfs een 2 uurtjes in Bolivie geweest, voor even te kijken hoefde geen visum.

Tussen Quiaca en Villazon in Bolivie is er een druk handels en smokkelverkeer. Gewone winkel zijn er weinig in Quiaca omdat in Bolivie alles spotgoedkoop is.

In beide plaatsen wordt nog vrij veel de tradicionele indiaanse kleederdracht gedragen.

Van hieruit hebben we de bedoeling om met de fiets tot midden Argentinie te fietsen,ca 1500km.

Het deel van Quiaca tot Salta is een lange afdaling, van 3440m naar 1200m. De praktijk was enigzins moeilijker, eerst liep de weg langzaam op tot 3800 en verder hadden we bij momenten flinke tegenwind.

De eerste 100km was een brede, vrij vlakke vallei. Een soort steppe,of pampa, landschap. Hier word vrij intensief aan veeteelt gedaan. Tienduizende lama’s, maar ook schappen, geiten en zelfs wit-zwart hollandse koeien. Langs de weg kwamen we tientallen loslopende ezeltjes tegen. De boerderijen en enkele dorpen zijn meestal vrij armzalig. Het dorp Abra Pampa, waar we overnachten, doet ons aan Nepal denken.

Er was weinig verkeer, meestal zijn dat autobussen.

Op deze pampa zitten zeer veel vogels, meestal kleine, met prachtige kleuren.

De volgende 150km is de Quebrada Humahuaca, een soort canion, dat door de zware erosie soms grillige vormen aanneemt.

In het eerste deel dat we doorfietsen is het landschap bezaaid met miljoenen reuze cactussen. Sommige zijn wel ca7m hoog. Ook laag bij de grond zijn er diverse soorten cactussen waarvan velen prachtige bloemen hebben. Als de vallei terug breder wordt groeien er veel bomen en begint er een gebied waar er veel aan groententeelt gedaan wordt. De vallei is prachtige groen, de wanden zijn meestal hoge, zwaar geerodeerde bergen,waarop enkel cactussen groeien.

We overnachten in Humahuaca en Tilcara, 2 pitoreske maar erg toeristische dorpen met een overwegend indiaanse bevolking. Alle mogelijke artisanale, al of niet, kunstvoorwerpen tracht men aan de man te brengen. Van hieruit kan men ook tochten maken naar hoog in de bergen gelegen originele indianendorpen.

De vierde fietsdag zitten we s’morgens in slecht weer, regen,koud, bijwijlen zitten we in de wolken en een sterke wind pal op kop. Dus kop in kas en maar duwen.

Hoe dichter  we bij Jujuy komen, hoe groener en weelderiger de omgeving wordt. Opgelet, het is niet altijd even mooi, want ze kunnen hier een onvoorstelbare hoop rommel achterlaten.

Wat ook opvallend is, bijna gans het traject dat we met de fiets gereden hebben, zowel hier als in Chili lagen er spoorrails in de buurt. Maar we hebben nog geen enkele trein gezien. Dit is nl een vergaane glorie, bijna al deze spoorlijnen zijn aangelegd voor de mijnbouw. Als de mijn uitgeput is rijd er geen trein meer.

Tegenwoordig worden de meeste delfstoffen per vrachtwagen vervoerd, zelfs over zandwegen van honderende kilometers.

We fietsen Jujuy voorbij en nemen de oude weg naar Salta, de Ruta de la Cornisa. Dit is echt de moeite. Een smalle, kronkelende, op en neergaande weg door een gebied met subtropische plantengroei en praktisch geen verkeer. Er groeien mooie bloemen en er zitten zeer veel, meestal mooi gekleurde vogels.

Aan het begin lopen de koeien, paarden varkens gewoon langs de weg.

Als we dichter bij Salta komen wordt het drukker en minder fraai. Salta is een stad van 500 000 inwoners, het binnenrijden met de fiets valt nog wel mee.

Wij blijven hier nu 2 dagen hangen. In de stad is het erg druk. Alle voetpaden  zitten gans de dag vol volk, men moet maar gewoon mee schuifelen.

We hebben de indruk dat iedereen wel iets probeert te verkopen. In deze kersttijd zijn er zelfs grote winkels, vol met, naar ons inziens, ouderwetse kerstbeelden en andere prullaria.

Er zijn hier ook grote hallen, waar vooral vlees en groenten verkocht worden. Een spektakel op zich zelf, men kan er hele koeien zien versnijden. In de hallen en directe omgeving zijn er zonder overdrijven wel minstens 200 eetstalletjes, van klein tot groot.

Het centrum van Salta is zeer mooi. Een prachtige Plaza vol met mooie palm- en andere exotische bomen.

Rond het plein staan mooie koloniale gebouwen.

Zo, morgen zaterdag trekken we weer verder zuidwaards. Het zal warm zijn en hopelijk ook mooi.

Vanwaar we opnieuw van ons laten horen weten we nog niet, we zien wel.

Zwoele groeten vanuit Salta, Agnes en Gilbert