Van Salta naar Chilecito

Dag  allemaal,Alvast de beste Kerst-en Nieuwjaarswensen van ons vanuit het verre Argentinie.

We zitten nu in Chilecito, een mooi stadje halverwege de Bolviaanse grens en Mendoza in centaal  Argentinie.

We hebben de laatste 2 weken veel kilometers gefietst en nemen nu een viertal dagen rust. We hebben er bijna 2 000 km opzitten. Ook de kerst zullen we hier doorbrengen en ons eigen feestje brouwen.

Met de gezondheid en de fisiek is alles OK.

We zijn deze 2 weken door een wisselend landschap gereden. Na Salta reden we door een groene vallei en maakten we voor de eerste keer kennis met de regen en laaghangende bewolking. La viña, waar we sliepen, wat een groen boerendorp, geen enkele straat verhard en veel paarden die vrij rondlopen.

Het doet een beetje aan het wilde westen denken.

De volgende dag reden we door de Valle de la Cafayate. een ruwe, zwaar geerodeerde vallei, met veelkleurige rotspartijen. Onze mooiste vallei in Argentinie tot nu toe.

In Cafayate, bekend voor uitstekende witte wijn, hebben we een rustdag genomen en mijn 61 ste verjaardag gevierd.

Het is inderdaad een streek waar er uitgebreid aan druiventeelt gedaan wordt en op een manier die zeker de vergelijking met europeese landen kan weerstaan.

Er zijn ook vele mooie papegaaien, die veel kabaal kunnen maken. Ze nestelen meestal in gaten in de steile bergwanden.

Daarna trekken we verder richting Santa Maria en Belen. Soms mooie groene valleien omgeven door bergketens, soms ook veel dor struikgewas en dus iets saaier.

Het is ook een afgelegen en wat armere streek. Dat merkt men aan de woningen en de wegen, die slecht onderhouden zijn.

We steken ook een grote vlakte, ca 150 op 35km, tussen de bergen over. Een lange rechte weg 35 km lang, eindeloos.Er woont niemand, toch ziet men nog veel schapen, geiten, koeien en paarden vrij los lopen, die leven van de struiken en het karige dore gras en vinden toch ergens water. 

Om Belen te bereiken moeten we over een 60 km keien en zandweg kruien. Dit is een deel van de beruchte route 40, ca 5300km lang.

Deze weg loopt wel door een prachtig veelkleurig berglandschap. Daarachter duiken soms besneeuwde bergtopen op van 5 tot ruim 6000m

Vanaf Belen fietsen we in 2 dagen naar Chilecito.

Dit zijn 2 zware dagen, samen 230 km lang, door een vrij saai landschap en rond 2 uur wordt het ruim 40 graden heet. De afstanden tussen 2 dorpen is soms 70km, daartussen is er niets, dus genoeg water meenemen is de boodschap, zeker met een overnachting in de vrije natuur erbij.

Wat het klimmen betreft vallen deze ritten nogal mee. Wij rijden door valleien die in de langsrichting met de Andes lopen, dus richting noord-zuid.

Het gaat meestal wel op en neer, met soms klimmen van 5 a 10km, maar zelden echt steil.

Een vijand is ook de wind, meestal toch. s’Morgens is het windstil, maar rond 11 u steekt er een wind op, die steeds sterker wordt tijdens de namiddag en ons meestal tegenzat. Dit is een kwestie van geluk of pech hebben.

Voor de ergste hitte zoeken (???)we enkele uren beschutting. Soms krijgen we ook wat aangeboden (drank, koekjes) onderweg, zowel door Argentijnen als andere toeristen die op een meer confortabele manier reizen. De Argentijnen zijn zeer vriendelijk en gastvrij en steeds willen ze weten waarvan je komt en naartoe gaat.

Van hieruit gaan we eerst nog een paar natuurparken bezoeken ( met de bus en gids). Daarna trekken we door tot San Juan en Mendoza.

Zo, we gaan het laatste deel van noord Argentinie rond nieuwjaar afsluiten.

Kort na nieuwjaar hoor je terug van ons.

Warme groetjes vanuit Chilecito, Agnes en Gilbert